Artroskopia stawu skokowego – jak wygląda zabieg od środka

Artroskopia to precyzyjna technika operacyjna wykonywana w znieczuleniu, najczęściej podpajęczynówkowym. Sprawdź, jak krok po kroku przebiega operacja w Nowa Ortopedia, ile trwa i jakie nowoczesne technologie wspierają lekarzy.

• Jakie znieczulenie stosuje się przy artroskopii?
• Jak przebiega zabieg krok po kroku?
• Ile nacięć wykonuje chirurg i jakie narzędzia stosuje?

Jakie znieczulenie stosuje się przy artroskopii?

W przypadku artroskopii stawu skokowego najczęściej stosuje się jedno z trzech typów znieczulenia – wybór zależy od stanu zdrowia pacjenta, stopnia skomplikowania zabiegu oraz indywidualnych preferencji anestezjologa:

– Znieczulenie przewodowe (regionalne) – najczęściej blokada nerwu kulszowego lub udowego, pozwalająca na całkowite wyłączenie bólu w operowanej nodze. Pacjent jest przytomny, ale nie odczuwa bólu ani dotyku w dolnej kończynie.

– Znieczulenie ogólne (narkozyjne) – stosowane, gdy pacjent woli „spać” w trakcie zabiegu, ma problemy z kontrolowaniem napięcia mięśni lub występują przeciwwskazania do znieczulenia regionalnego.

– Znieczulenie podpajęczynówkowe (rzadziej stosowane) – podobne do znieczulenia „do porodu”, blokuje czucie od pasa w dół, przy zachowanej świadomości pacjenta.

Decyzję o rodzaju znieczulenia zawsze podejmuje anestezjolog po wcześniejszym wywiadzie, badaniach i konsultacji. W niektórych przypadkach, niezależnie od metody, podaje się także sedację – czyli lekko usypiający środek, który pomaga się zrelaksować.

Jak przebiega zabieg krok po kroku?

Artroskopia stawu skokowego to zabieg małoinwazyjny, wykonywany w warunkach sali operacyjnej. Cała procedura trwa zazwyczaj od 30 minut do 1,5 godziny – zależnie od zakresu działań. Pacjent przebywa w pozycji leżącej, noga jest unieruchomiona i uniesiona dla lepszego dostępu do stawu.

1. Przygotowanie pola operacyjnego – chirurg dezynfekuje i osłania operowaną kończynę.
2. Wprowadzenie płynu do stawu – zazwyczaj soli fizjologicznej, która rozpręża staw i umożliwia lepszą widoczność.
3. Wykonanie drobnych nacięć – przez które do wnętrza stawu wprowadzany jest artroskop (kamera) oraz specjalistyczne narzędzia chirurgiczne.
4. Ocena struktur stawu – chirurg dokładnie ogląda powierzchnie stawowe, chrząstkę, więzadła i błonę maziową.
5. Leczenie zmian – np. usunięcie ciał wolnych, wypłukanie stawu, rekonstrukcja uszkodzonych więzadeł lub wygładzenie chrząstki.
6. Płukanie i zamknięcie stawu – po zakończeniu procedury staw jest ponownie przepłukiwany, a nacięcia są zamykane szwami lub plastrami.
7. Założenie opatrunku i unieruchomienia – czasem stosuje się elastyczny bandaż lub specjalną ortezę.

Po zabiegu pacjent trafia na salę pooperacyjną, gdzie pozostaje pod obserwacją przez kilka godzin. Większość pacjentów może opuścić klinikę tego samego dnia lub po jednej dobie, jeśli nie wystąpiły komplikacje.

Ile nacięć wykonuje chirurg i jakie narzędzia stosuje?

W standardowej artroskopii stawu skokowego wykonuje się 2 do 3 nacięć o długości od 5 do 10 mm – są one umiejscowione po bokach kostki, z przodu lub z tyłu, w zależności od tego, które struktury stawu wymagają leczenia. Dzięki tak niewielkiej inwazyjności, blizny są praktycznie niewidoczne już po kilku tygodniach.

Do zabiegu używa się:

– artroskopu – czyli cienkiej rurki zakończonej kamerą HD, która przekazuje obraz wnętrza stawu na monitor w czasie rzeczywistym,

– narzędzi endoskopowych – takich jak shaver (ostrze do usuwania uszkodzonych tkanek), nożyczki artroskopowe, kleszczyki, igły i końcówki diatermiczne,

– systemu płuczącego – który utrzymuje czystość i przejrzystość pola operacyjnego.

Nowoczesne narzędzia pozwalają na niezwykle precyzyjne działanie wewnątrz stawu, bez potrzeby jego otwierania. To przekłada się na szybszy powrót do sprawności, mniejsze ryzyko zakażeń i krótszy czas rehabilitacji.